Prolog

- Liam, wstawaj!

    Zdezorientowany chłopak otworzył zaspane oczy. O co chodzi? Przecież była przerwa wakacyjna. Nie rozumiał dlaczego i jakim prawem matka go budzi. Poczuł, że zbiera się w nim złość. Nigdy tego nie lubił. Wiedział jednak, że jeśli nie wstanie to matka wtargnie do jego pokoju, zaczepiając się o ubrania leżące na podłodze i będzie się czepiać o to, jaki ma straszny bałagan. Zdarzyło się kilkakrotnie, że zapomniał schować butelek po piwie lub papierosów, a wtedy matka wszystko zabierała, robiła awanturę i kontrolowała go przy każdej okazji.

    Liam leniwie zwlókł się z łóżka. Zegarek powieszony na przeciwnej ścianie wskazywał samo południe. Brunet włożył znienawidzoną przez matkę koszulkę z napisem "Fuck Off" i luźne, firmowe dresy, które jeszcze przed chwilą leżały rozrzucone na podłodze. Wszystkie butelki jednym kopnięciem znalazły się pod łóżkiem, a papierosy zostały schowane na samo dno szafki z bielizną. Chłopak miał nadzieję, że tam będą bezpieczne. Wychodząc, zabrał z podłogi różdżkę, którą włożył do kieszeni dresów, po czym jeszcze raz omiótł spojrzeniem zagracony pokój.

    Brunet leniwie zszedł po drewnianych schodach, przeczesując palcami zmierzwione włosy, następnie udał się do perfekcyjnie posprzątanego salonu, który był zupełnym przeciwieństwem jego sypialni. Matka czekała już na niego. Siedziała na pokaźnych rozmiarów kanapie obitej skórą. Jak zawsze miała chłodną i opanowaną minę, lecz chłopak zobaczył po jej przenikliwie niebieskich oczach, że coś jest nie tak. Jej rozjaśniane włosy, jak zawsze upięte były w ciasny, szykowny kok. Kobieta gestem dłoni wskazała miejsce naprzeciwko siebie. Brunet ostrożnie spoczął na wskazanym przez matkę fotelu, bacznie ją obserwując.

- Liam  -  zaczęła z wymuszonym uśmiechem  -  Wczoraj podjęliśmy z ojcem decyzję o tym, że się przeprowadzamy.

- Że co?! Czyli moje zdanie jak zawsze się nie liczy?!  -  wykrzyknął chłopak, wstając z fotela.

- Usiądź  -  powiedziała matka surowym tonem  -  Zostałeś zapisany do szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

- Nigdzie się z wami nie przeprowadzam!  -  wykrzyknął oburzony Liam  -  Walcie się wszyscy!

    Rozwścieczony chłopak nie mogąc opanować emocji, kopnął z impetem w ulubioną rzeźbę swojej matki, stojącą tuż obok kanapy, która upadła robiąc przy tym wiele huku. Liam podszedł do szklanych drzwi, prowadzących na taras, po czym uderzył w nie pięścią, sprawiając, że szkło rozbiło się na tysiące maleńkich kawałeczków.